Напамінак пры ўкусах казуркамі
Укус камара.
Звычайна камары і іх укусы не ўспрымаюцца ўсур’ёз, а дарма! Камары могуць пераносіць узбуджальнікаў інфекцыйных захворванняў, таму калі вы заўважылі ў сябе ці Вашага дзіцяці ўкус камара, хутчэй апрацуйце яго зялёнкай ці спіртам.
Для прадухілення алергічнай рэакцыі выкарыстоўвайце антыгістамінныя прэпараты, якія трэба заўсёды мець пад рукой.
Для зняцця свербу можна скарыстацца растворам соды (1 гарбатная лыжка соды на шклянку цёплай вады), таксама нядрэнна дапамагаюць анцігістамінные мазі.
Укус слепня.
Калі Вы любіце плёскацца ў вадзе пад адкрытым небам, то сустрэча са сляпнямі непазбежная. Укусы сляпнёў больш балючыя, чым укусы камароў.
Укус слепня небяспечны тым, што гэтыя казуркі нярэдка з’яўляюцца разносчыкамі інфекцый. Калі Вас укусіў слепень, дзейнічайце гэтак жа, як пры ўкусе камара: намажце месца ўкусу зялёнкай або спіртам, пры неабходнасці прыміце антыгістамінны прэпарат.
Укусы жалячых насякомых (пчол, вос, шэршняў).
Жалячыя насякомыя найболей агрэсіўныя ў ліпені і жніўні. Іх укусы вельмі балючыя і таксічныя. Яны могуць выклікаць наймацнейшую алергічную рэакцыю аж да анафілактычнага шоку.
Восы і шэршні могуць пераносіць інфекцыйныя захворванні, таму месца ўкусу трэба спачатку апрацаваць антысептыкам.
Калі Вас укусіла пчала, не забудзьцеся выцягнуць джала. Да месца ўкусу можна прыкласці халодны кампрэс ці апрацаваць месца ўкусу антыгістаміннай маззю. Калі ацёк на месцы ўкусу працягвае павялічвацца, тэрмінова звярніцеся да лекара.
Укус кляшча.
З крывасмактальных насякомых кляшчы ўяўляюць найвялікую небяспеку, паколькі яны пераносяць узбуджальнікаў небяспечных інфекцыйных захворванняў, у тым ліку энцэфаліту, хваробы Лайма, барэліёз.
Упадабанае месца пасялення кляшчоў – трава і невысокія хмызнякі. Гэтыя насякомыя сустракаюцца як у межах горада, так і за яго межамі.
Укус кляшча практычна бязбольны. Патрапіўшы на цела, клешч кусае не адразу, да прысмоктвання кляшча можа прайсці некалькі гадзін. Калі клешч будзе своечасова заўважаны, то ўкусу можна пазбегнуць.
Актыўнасць кляшчоў пачынаецца ў канцы красавіка і заканчваецца з надыходам маразоў. Пік актыўнасці прыпадае на май-чэрвень, але ўкусы кляшчоў магчымы з красавіка па кастрычнік. Кляшчы могуць быць занесены дадому жывёламі; на галінках, на дачных ці лясных кветкавых букетах, веніках ці траве, на вопратцы, у якой Вы гулялі ў лесе.
Чалавеку, які пацярпеў ад укусу кляшча, неабходна звярнуцца па медыцынскую дапамогу ў тэрытарыяльную паліклініку па месцы жыхарства, для выдалення кляшча і дастаўкі яго на даследаванне, а таксама для арганізацыі медыцынскага назірання, з мэтай своечасовай пастаноўкі дыягназу клешчавой інфекцыі і вырашэння пытання аб прызначэнні прафілактычнага лячэння.
Калі па нейкім чынніку ў вас няма магчымасці звярнуцца за дапамогай у медыцынскую ўстанову, то кляшча прыйдзецца выдаляць самастойна, прычым, чым раней Вы выдаліце паразіта, тым лепш.
Зручней за ўсё выдаляць кляшча выгнутым пінцэтам. Пры гэтым кляшча трэба захапіць як мага бліжэй да хабатка, затым яго акуратна падцягваюць, пры гэтым круцячы вакол сваёй восі ў зручны бок. Звычайна праз 1-3 абароты клешч здабываецца цалкам разам з хабатком. Калі пад рукой няма ні пінцэта, ні спецыяльных прыстасаванняў для выдалення кляшча, то яго можна выдаліць пры дапамозе ніткі. Трывалую нітку завязваюць у вузел, як мага бліжэй да хабатка кляшча, затым не спяшаючыся хістаючы ў бакі кляшча падцягваюць ўверх. Рэзкія рухі недапушчальныя. Калі пад рукой няма ні пінцэта, ні ніткі, варта абхапіць кляшча пальцамі (пальцы лепш абгарнуць чыстым бінтам) як мага бліжэй да скуры. Крыху пацягніце кляшча і круціце яго вакол сваёй восі.
Чавіць кляшча рукамі не трэба.
Пасля выдалення кляшча трэба абавязкова вымыць рукі. Ранку неабходна апрацаваць дома антысептыкам. Калі пры выманні кляшча адарвалася яго галоўка, якая мае выгляд чорнай кропкі, месца прысмоктвання праціраюць ватай або бінтам, змочанымі спіртам, а затым выдаляюць галоўку стэрыльнай іголкай (папярэдне загартаванай на агні) так, як Вы выдаляеце звычайную стрэмку.
Пасля выдалення кляшча скуру ў месцы яго прысмоктвання апрацоўваюць настойкай ёду ці спіртам, альбо іншым даступным антысептыкам для скуры.
Пры выдаленні кляшча не трэба:
- прыкладваць да месца ўкусу з’едлівыя вадкасці (нашатырны спірт, бензін, і інш.);
- прыпякаць кляшча цыгарэтай;
- рэзка тузаць кляшча – ён абарвецца;
- калупаць у ранцы бруднай іголкай;
- прыкладваць да месца ўкусу розныя кампрэсы;
- ціснуць кляшча пальцамі;
Выдаленага кляшча можна знішчыць, але лепш пакінуць яго для правядзення лабараторнага даследавання на наяўнасць клешчавых інфекцый. На працягу двух дзён кляшча трэба адвезці ў лабараторыю для даследавання на заражанасць барэліёзам, энцэфалітам. Кляшча варта змясціць у невялікі шкляны слоік разам з кавалачкам ваты ці сурвэткі, злёгку змочанай вадой. Абавязкова зачыніце слоік шчыльным вечкам і захоўваеце ў халадзільніку.
Дзе можна праверыць кляшча на наяўнасць інфекцый у Брэсце?
ДУ “Брэсцкі абласны цэнтр гігіены, эпідэміялогіі і грамадскага здароўя“.
Адрас: плошча Свабоды, 8 (вірусалагічная лабараторыя і лабараторыя дыягностыкі ООИ).
Кантактныя тэлефоны: 8 0162 20-58-35; 8 0162 21-98-21.
Час прыёму кляшчоў: панядзелак – пятніца з 8:30 да 17:00.
Кансультацыі энтамолага і ўрача-паразітолага Вы можаце атрымаць у ДУ «Брэсцкі занальны цэнтр гіены і эпідэміялогіі», па адрасе вул. Веры Харужай, 6.
Кантактны тэлефон: 8 0162 20-49-05.
Пасля таго, як клешч выняты, неабходна:
- прымаць таблеткі, па схеме прызначанай лекарам (калі былі прызначаны). Калі пры абследаванні кляшча ўзбуджальнікі інфекцый не былі знойдзены, прафілактыка ўсё роўна працягваецца па прызначанай схеме;
- сачыць за самаадчуваннем і тэмпературай;
- назіраць за месцам укусу.
Прызначэнні лекара залежаць ад шматлікіх фактараў, напрыклад: непераноснасць антыбіётыкаў, цяжарнасць, сфера дзейнасці пацярпелага і яго ўзрост, раён, у якім быў знойдзены клешч, час, які клешч знаходзіўся на целе чалавека і да т.п.
Прафілактыка ўкусаў насякомымі.
Для абароны ад укусаў насякомых варта выкарыстоўваць маскітную сетку на вокнах, полаг на дзіцячы ложачак і калыску. Апроч гэтага для абароны ад камароў можна выкарыстоўваць фумігатар (лепш з вадкасцю). Не забывайце аб ужыванні рэпелентаў. Для абароны ад жалячых насякомых пазбягайце патэнцыйна небяспечных сітуацый: імкніцеся не есці на вуліцы прысмакі, адводзіце дзіця ў бок, калі побач лётае жалячае насякомае.
Абарона ад укусаў кляшчоў:
- пры наведванні месцаў, у якіх могуць быць кляшчы, абувайце закрыты абутак (боты, чаравікі, красоўкі);
- пры наведванні лесу паспрабуйце абараніць ад нападу кляшча цела, асабліва шыю, рукі, ногі. Насіце адзенне, якое максімальна абараняе скурныя пакровы ад кантакту з кляшчом;
- выкарыстоўвайце розныя рэпеленты паводле інструкцыі па іх ужыванні, іх наносяць на скуру і змываюць пасля наведвання лесу;
- у лесе кожныя дзве гадзіны аглядайце сябе і дзяцей, асабліва ўчасткі самай тонкай скуры, куды аддае перавагу прысмоктвацца клешч;
- не хадзіце па сцежках пад нізкімі зараснікамі, па кустах, па высокай траве;
- аглядайце хатніх жывёл пасля прагулак, не дазваляйце ім класціся на ложак. Кляшчоў дадому могуць прынесці сабакі, каты і любыя іншыя жывёлы;
- пры частым наведванні месцаў пражывання кляшчоў пажадана зрабіць прышчэпку ад клешчавога энцэфаліту;
Для зніжэння колькасці кляшчоў на сваім садова-агародным участку, праводзіце своечасовую ачыстку тэрыторыі ўчастка і прылеглай тэрыторыі – прыбярыце ламачча і сухастой, высечыце непатрэбныя хмызнякі, скасіце траву. Вельмі карысна высяванне раслінных антаганістаў, такіх, як чабор і шалфей.
ДУ «Брэсцкі занальны цэнтр гігіены і эпідэміялогіі»
